NAD+ یک کوآنزیم ضروری در فرآیندهای حیات سلولی است که نقشهای محوری در متابولیسم انرژی، ترمیم DNA و ضد پیری، پاسخ به استرس سلولی و تنظیم سیگنال و همچنین محافظت عصبی ایفا میکند. در متابولیسم انرژی، NAD+ به عنوان یک حامل الکترون کلیدی در گلیکولیز، چرخه اسید تری کربوکسیلیک و فسفوریلاسیون اکسیداتیو میتوکندری عمل میکند و سنتز ATP را هدایت و انرژی لازم برای فعالیتهای سلولی را تأمین میکند. در عین حال، NAD+ به عنوان یک سوبسترای حیاتی برای آنزیمهای ترمیم DNA و فعالکننده سیرتوئینها عمل میکند و در نتیجه پایداری ژنومی را حفظ کرده و به طول عمر کمک میکند. در شرایط استرس اکسیداتیو و التهاب، NAD+ در مسیرهای سیگنالینگ و تنظیم کلسیم برای حفظ هموستاز سلولی شرکت میکند. در سیستم عصبی، NAD+ از عملکرد میتوکندری پشتیبانی میکند، آسیب اکسیداتیو را کاهش میدهد و به تأخیر در شروع و پیشرفت بیماریهای عصبی کمک میکند. از آنجایی که سطح NAD+ به طور طبیعی با افزایش سن کاهش مییابد، استراتژیهای حفظ یا افزایش NAD+ به طور فزایندهای به عنوان مهم برای ارتقاء سلامت و کند کردن روند پیری شناخته میشوند.