• head_banner_01

اپتیفیباتید برای درمان سندرم حاد کرونری 188627-80-7

شرح مختصر:

نام: اپتیفیباتید

شماره CAS: 188627-80-7

فرمول مولکولی: C35H49N11O9S2

وزن مولکولی: ۸۳۱.۹۶

شماره EINECS: 641-366-7

چگالی: 1.60±0.1 گرم بر سانتی‌متر مکعب (پیش‌بینی‌شده)

شرایط نگهداری: در جای خشک و دربسته، در فریزر، زیر ۱۵- درجه سانتیگراد نگهداری شود.


جزئیات محصول

برچسب‌های محصول

جزئیات محصول

نام اپتیفیباتید
شماره CAS ۱۸۸۶۲۷-۸۰-۷
فرمول مولکولی C35H49N11O9S2
وزن مولکولی ۸۳۱.۹۶
شماره EINECS ۶۴۱-۳۶۶-۷
تراکم ۱.۶۰±۰.۱ گرم بر سانتی‌متر مکعب (پیش‌بینی‌شده)
شرایط نگهداری در جای خشک و بسته، در فریزر، زیر ۱۵- درجه سانتیگراد نگهداری شود

مترادف‌ها

نمک اپتیفیباتیداستات؛ اپتیفیباتید، MPA-HAR-Gly-Asp-Trp-Pro-Cys-NH2، MPAHARGDWPC-NH2، >99%؛ MAP-LYS-GLY-ASP-TRP-PRO-CYS-NH2؛ اینتگرلین؛ اپتیفیباتید؛ N6-(آمینوایمینو متیل)-N2-(3-مرکاپتو-1-اکسوپروپیل-L-لیزیل گلیسیل-La-آسپارتیل-L-تریپتوفیل-L-پرولیل-L-سیستئین آمید؛ MPA-HAR-GLY-ASP-TRP-PRO-CYS-NH2(دی سولفید بریج، MPA1-CYS6).

آنتاگونیست گلیکوپروتئین پلاکتی

اتیفیباتید (اینتگریلین) یک آنتاگونیست جدید گیرنده گلیکوپروتئین پلاکتی IIb/IIIa از نوع پلی‌پپتید است که با مهار آخرین مسیر مشترک تجمع پلاکتی، تجمع پلاکتی و ترومبوز را مهار می‌کند. در مقایسه با آنتی‌بادی مونوکلونال abciximab، اپتیفیباتید به دلیل وجود یک جایگزین اسید آمینه محافظه‌کار - لیزین برای جایگزینی آرژنین - اتصال قوی‌تر، جهت‌دارتر و اختصاصی‌تری به GPIIb/IIIa دارد. بنابراین، باید اثر درمانی خوبی در درمان مداخله‌ای سندرم حاد کرونری داشته باشد. داروهای آنتاگونیست گیرنده گلیکوپروتئین پلاکتی IIb/IIIa به طور گسترده توسعه یافته‌اند و در حال حاضر 3 نوع دارو وجود دارد که می‌توانند در سطح بین‌المللی بالینی مورد استفاده قرار گیرند: ابسیکسیماب، اپتیفیباتید و تیروفیبان. تجربه کمی در استفاده از آنتاگونیست‌های گیرنده گلیکوپروتئین پلاکتی GPIIb/IIIa در چین وجود دارد و داروهای موجود نیز بسیار محدود هستند. فقط یک دارو، تیروفیبان هیدروکلراید، در بازار موجود است. بنابراین، یک گلیکوپروتئین پلاکتی جدید IIb توسعه داده شد. آنتاگونیست‌های گیرنده /IIIa ضروری هستند. اپتیفیباتید داخلی یک محصول تقلیدی است که توسط شرکت محصولات بیولوژیکی چنگدو سینو تولید می‌شود.

طبقه‌بندی

طبقه‌بندی داروهای ضد تجمع پلاکتی

داروهای ضد تجمع پلاکتی را می‌توان تقریباً به سه دسته تقسیم کرد: ۱. مهارکننده‌های سیکلواکسیژناز-۱ (COX-1)، مانند آسپرین. ۲. مهار تجمع پلاکتی ناشی از آدنوزین دی فسفات (ADP)، مانند کلوپیدوگرل، پراسوگرل، کانگرلور، تیکاگرلور و غیره. ۳. آنتاگونیست‌های گیرنده گلیکوپروتئین پلاکتی Ⅱb/Ⅲa، مانند ابسیکسی‌ماب، اپتیفیباتید، تیروفیبان و غیره. علاوه بر این، مهارکننده‌های گیرنده پروستاگلاندین EP3، اجزای شیمیایی تازه سنتز شده و عصاره‌های مؤثر از طب سنتی چینی نیز وجود دارند.


  • قبلی:
  • بعدی:

  • پیام خود را اینجا بنویسید و برای ما ارسال کنید