• head_banner_01

BPC-157: یک پپتید نوظهور در بازسازی بافت

BPC-157، مخفف عبارتترکیب محافظ بدن-۱۵۷، یک پپتید مصنوعی مشتق شده از یک قطعه پروتئین محافظ طبیعی است که در شیره معده انسان یافت می‌شود. این پپتید که از 15 اسید آمینه تشکیل شده است، به دلیل نقش بالقوه‌اش در بهبود و ریکاوری بافت، توجه قابل توجهی را در زمینه پزشکی ترمیمی به خود جلب کرده است.

در مطالعات مختلف، BPC-157 توانایی تسریع ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده را نشان داده است. این ماده نه تنها از بهبود عضلات، رباط‌ها و استخوان‌ها پشتیبانی می‌کند، بلکه رگ‌زایی را نیز افزایش می‌دهد و در نتیجه خون‌رسانی به نواحی آسیب‌دیده را بهبود می‌بخشد. این ماده که به دلیل خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی‌اش شناخته شده است، ممکن است به کاهش پاسخ‌های التهابی و محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب بیشتر کمک کند. برخی یافته‌ها همچنین اثرات مفیدی بر محافظت از دستگاه گوارش، بهبود عصبی و پشتیبانی قلبی عروقی نشان می‌دهند.

اگرچه این نتایج امیدوارکننده هستند، اما بیشتر تحقیقات در مورد BPC-157 هنوز در سطح مطالعات حیوانی و آزمایش‌های پیش‌بالینی است. شواهد تاکنون نشان دهنده سمیت کم و تحمل خوب است، اما فقدان آزمایش‌های بالینی سیستماتیک در مقیاس بزرگ به این معنی است که ایمنی و اثربخشی آن در انسان هنوز تأیید نشده است. در نتیجه، هنوز توسط مراجع نظارتی اصلی به عنوان یک داروی بالینی تأیید نشده است و در حال حاضر عمدتاً برای اهداف تحقیقاتی در دسترس است.

با پیشرفت مداوم پزشکی ترمیمی، BPC-157 ممکن است رویکردهای درمانی جدیدی را برای آسیب‌های ورزشی، اختلالات دستگاه گوارش، بهبود عصبی و بیماری‌های التهابی مزمن ارائه دهد. ویژگی‌های چند منظوره آن، پتانسیل بالای درمان‌های مبتنی بر پپتید را در آینده پزشکی برجسته می‌کند و راه‌های جدیدی را برای تحقیقات ترمیم و بازسازی بافت باز می‌کند.


زمان ارسال: سپتامبر-08-2025