| نام | داپتومایسین |
| شماره CAS | ۱۰۳۰۶۰-۵۳-۳ |
| فرمول مولکولی | C72H101N17O26 |
| وزن مولکولی | ۱۶۲۰.۶۷ |
| شماره EINECS | ۶۰۰-۳۸۹-۲ |
| نقطه ذوب | ۲۰۲-۲۰۴ درجه سانتیگراد |
| نقطه جوش | ۲۰۷۸.۲±۶۵.۰ درجه سانتیگراد (پیشبینیشده) |
| تراکم | ۱.۴۵±۰.۱ گرم بر سانتیمتر مکعب (پیشبینیشده) |
| نقطه اشتعال | ۸۷ درجه سانتیگراد |
| شرایط نگهداری | در جای خشک و بسته نگهداری شود، در فریزر، زیر 20- درجه سانتیگراد نگهداری شود |
| حلالیت | متانول: محلول 5 میلیگرم در میلیلیتر |
| ضریب اسیدیته | (pKa) 4.00±0.10 (پیشبینی شده) |
| فرم | پودر |
| رنگ | بیرنگ تا زرد کمرنگ |
N-[N-(1-اکسودسیل)-L-Trp-D-Asn-L-Asp-]-سیکل[L-Thr*-Gly-L-Orn-L-Asp-D-Ala-L-Asp-Gly-D-Ser-[(3R)-3-متیل-L-Glu-]-4-(2-آمینوفنیل)-4-اکسو-L-Abu-];N-[N-دکانوئیل-L-Trp-D-Asn-L-Asp-]-سیکل[Thr*-Gly-L-Orn-L-Asp-D-Ala-L-Asp-Gly-D-Ser-[(3R)-3-متیل-L-Glu-]-3-(2-آمینوبنزوئیل)-L-Ala-];N-(1-اکسود اکیل)-ال-تریپتوفیل-دی-آسپاراژینیل-ال-آلفا-آسپارتیل-ال-ترئونیل گلیسیل-ال-اورنیتینیل-ال-آلفا-آسپارتیل-دی-آلانیل-ال-آلفا-آسپارتیل گلیسیل-دی-سریل-(3R)-3-متیل-ال-آلفا-گلوتامیل-آلفا،2-دی آمینو-گاما-اکسو-بنزن بوتانوئیک اسید(13-4)لاکتون؛داپتومایسین؛داپسین؛داپتومایسین،>=99%؛محلول آماده داپتومایسین؛داپتومایسین(LY146032)
آنتیبیوتیک داپتومایسین یک آنتیبیوتیک لیپوپپتید حلقوی با ساختار جدید استخراج شده از محیط تخمیر استرپتومایسس (S. reseosporus) است که با اختلال در انتقال اسیدهای آمینه در غشای سلولی، مانع از بیوسنتز پپتیدوگلیکان دیواره سلولی باکتریایی میشود. تغییر خواص غشای سیتوپلاسمی میتواند عملکرد غشای باکتریایی را از چندین طریق مختل کند و باکتریهای گرم مثبت را به سرعت از بین ببرد. داپتومایسین علاوه بر تواناییاش در اثر بر اکثر باکتریهای گرم مثبت بالینی مرتبط، برای سویههای جدا شدهای که در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) در برابر متیسیلین، ونکومایسین و لینزولید مقاومت نشان دادهاند، اهمیت بیشتری دارد. این دارو فعالیت قوی دارد و این ویژگی پیامدهای بالینی بسیار مهمی برای بیماران آلوده به بیماری وخیم دارد. ذاتالریه ائوزینوفیلیک یک بیماری نادر و بسیار جدی با علائمی از جمله تب، سرفه، تنگی نفس و مشکل در تنفس است.
داپتومایسین فعالیت باکتریواستاتیک خوبی در برابر باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیکهای مختلف دارد، مانند MIC=0.06-0.5 میکروگرم در میلیلیتر برای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA). MIC=0.0625~1 میکروگرم در میلیلیتر برای باکتریها، MIC=0.12~0.5 میکروگرم در میلیلیتر برای استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به اگزاسیلین، MIC=2.5 میکروگرم در میلیلیتر برای انتروکوکهای بسیار مقاوم به آنتیبیوتیکهای آمینوگلیکوزیدی، MIC=2.5 میکروگرم در میلیلیتر برای GmrBIa - MIC انتروکوکها 0.5~1 میکروگرم در میلیلیتر و MIC انتروکوکهای مقاوم به آنتیبیوتیکهای گلیکوپپتیدی 1~2 میکروگرم در میلیلیتر است.